با پیشرفت روزافزون فناوری‌های ارتباطی و افزایش تقاضا برای سرعت بالای انتقال داده‌ها، شبکه‌های ارتباطی نیز به سرعت در حال توسعه هستند. یکی از چالش‌های بزرگ در این زمینه، محدودیت‌های فیزیکی کابل‌های مسی برای انتقال داده‌ها با سرعت و فاصله‌های طولانی است. در این میان، کابل‌های فیبر نوری به دلیل ظرفیت بالای انتقال اطلاعات و غلبه بر محدودیت‌های کابل‌های مسی، به گزینه‌ای بسیار جذاب برای شبکه‌های مدرن تبدیل شده‌اند. با کاهش هزینه‌های تجهیزات مرتبط با فیبر نوری و افزایش دسترسی به این فناوری، بسیاری از افراد و سازمان‌ها به سمت نصب فیبر نوری در شبکه‌های خود روی آورده‌اند.


اما نصب کابل‌های فیبر نوری به دلیل حساسیت بالای آن‌ها نیازمند دقت و رعایت استانداردهای خاصی است. برخلاف کابل‌های مسی، کابل‌های فیبر نوری در برابر ضربه و فشار بسیار آسیب‌پذیر هستند و نصب نادرست آن‌ها می‌تواند منجر به خرابی کابل و افت کیفیت سیگنال شود. در این مقاله، به بررسی بهترین روش‌ها برای نصب کابل‌های فیبر نوری می‌پردازیم تا از هرگونه مشکل احتمالی جلوگیری و عملکرد مطلوب شبکه تضمین شود.


1. اهمیت پاکیزگی کانکتورهای فیبر نوری

یکی از مهم‌ترین دلایل کاهش کیفیت سیگنال در شبکه‌های فیبر نوری، آلودگی کانکتورهای فیبر است. حتی قرار گرفتن انتهای فیبر نوری در معرض هوا برای چند ثانیه می‌تواند باعث آلوده شدن آن به ذرات گرد و غبار شود. بنابراین، همیشه باید از دستگاه‌های تمیزکننده مخصوص کانکتورهای فیبر نوری استفاده کرد و هر بار که کانکتور را از محل خود خارج می‌کنید، قبل از نصب مجدد آن را تمیز کنید. حتی کابل‌های فیبر نوری جدید نیز باید قبل از نصب پاکسازی شوند تا از هرگونه آلودگی احتمالی جلوگیری شود.


2. بهترین روش‌ها برای نصب کابل‌های فیبر نوری پچ کورد

کابل‌های پچ کورد فیبر نوری معمولاً برای اتصال‌های پرسرعت اترنت در اتاق‌های داده و مراکز داده طراحی شده‌اند. با افزایش نیاز به سرعت بالا، این کابل‌ها به تدریج در مکان‌های مختلف از جمله رک‌های مخابراتی و توزیع‌کننده‌های کوچک استفاده می‌شوند. اما باید توجه داشت که این کابل‌ها بسیار حساس هستند و به راحتی در برابر فشارهای جانبی آسیب می‌بینند.


یکی از اشتباهات رایج در نصب کابل‌های پچ کورد فیبر نوری، استفاده از سینی‌های فلزی و رک‌های مسی برای پشتیبانی از این کابل‌ها است. فشارهای موضعی ناشی از وزن کابل‌ها و تماس با فلزات می‌تواند منجر به شکستگی فیبر نوری شود. به همین دلیل، توصیه می‌شود:


از سینی‌های فلزی و ابزارهای مشابه برای پشتیبانی مستقیم کابل‌های پچ کورد فیبر نوری استفاده نشود.

کابل‌های فیبر نوری و مسی را از یکدیگر جدا نگه دارید و مسیرهای جداگانه‌ای برای آن‌ها فراهم کنید.

در صورتی که خطر آسیب‌دیدگی کابل وجود دارد، از محافظ‌های انعطاف‌پذیر داخلی (innerduct) استفاده کنید.

3. نکات مهم هنگام نصب کابل‌های پچ کورد فیبر نوری

کابل‌های پچ کورد فیبر نوری، برخلاف کابل‌های مسی، به گونه‌ای طراحی نشده‌اند که در مجاری (conduit) کشیده شوند. با این حال، در مواقعی که اجتناب از این کار ممکن نیست، باید دقت ویژه‌ای در هنگام کشیدن این کابل‌ها به خرج داد. درون کابل‌های فیبر نوری، یک عضو استحکام بخش از جنس فیبرهای آرامید (Kevlar) وجود دارد که بسیار مقاوم است و باید همیشه کابل را از این عضو استحکام بکشید، نه از روکش کابل.


هنگام کشیدن کابل‌های فیبر نوری، از یک محافظ مخصوص کانکتور استفاده کنید تا از آسیب دیدن کانکتور در اثر فشار و اصطکاک جلوگیری شود. همچنین، اگر هنگام کشیدن کابل با مقاومت مواجه شدید، باید فوراً متوقف شوید و مشکل را برطرف کنید. کابل‌های فیبر نوری به گونه‌ای طراحی نشده‌اند که بتوانند در برابر کشش بیش از حد مقاومت کنند.


4. روش‌های نصب کابل‌های فیبر نوری توزیعی (Bulk Distribution)

کابل‌های توزیعی فیبر نوری برای نصب در ساختمان‌ها و بین ساختمان‌ها طراحی شده‌اند. این کابل‌ها معمولاً دارای روکش‌های مقاومی هستند که آن‌ها را برای استفاده در سینی‌های کابل و رک‌های فلزی مناسب می‌سازد. اما همچنان باید دقت کرد که این کابل‌ها نیز تنها از طریق عضو استحکام کشیده شوند. همچنین، هنگام عبور دادن کابل از داخل مجاری، بهتر است انتهای کابل را با نوار چسب محافظت کنید تا از ورود آب و گیر کردن کابل در موانع کوچک جلوگیری شود.


در برخی از کابل‌های فیبر نوری توزیعی، عضو استحکام به صورت داخلی در روکش کابل تعبیه شده است. در این حالت، می‌توانید کابل را از طریق روکش آن بکشید، اما همچنان باید از ابزارهای مناسب مانند سوکت‌های کششی استفاده کنید.


5. نصب و اتصال کابل‌های فیبر نوری زره‌دار (Armored Fiber)

کابل‌های فیبر نوری زره‌دار به دلیل مقاومت بالای خود در برابر آسیب‌های خارجی، در محیط‌های صنعتی و تجاری استفاده می‌شوند. اما باید توجه داشت که کشیدن این کابل‌ها از طریق زره فلزی آن می‌تواند باعث جدا شدن زره از کابل شود. بنابراین، حتی در این کابل‌ها نیز باید از عضو استحکام برای کشیدن کابل استفاده کرد.


یکی دیگر از نکات مهم در نصب کابل‌های زره‌دار، اتصال آن‌ها به سیستم ارتینگ است. در کابل‌های زره‌دار فلزی، زره باید به زمین متصل شود تا از آسیب‌های احتمالی ناشی از برق‌گرفتگی جلوگیری شود. این موضوع به ویژه در محیط‌های تجاری اهمیت ویژه‌ای دارد و باید با دقت و رعایت استانداردهای ایمنی انجام شود.


6. استفاده از کابل‌های فیبر نوری از پیش آماده‌شده (Pre-Terminated Fiber)

یکی از چالش‌های بزرگ در نصب کابل‌های فیبر نوری، نیاز به تجهیزات و آموزش‌های خاص برای اتصال و اسپلیس فیبر است. این فرآیند به دقت بالا و تجهیزات گران‌قیمتی نیاز دارد. به همین دلیل، بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند از کابل‌های فیبر نوری از پیش آماده‌شده استفاده کنند. این کابل‌ها به طول مشخص و با کانکتورهای آماده به مشتری تحویل داده می‌شوند و به سادگی در مسیرهای مشخص شده کشیده می‌شوند.


کابل‌های از پیش آماده‌شده معمولاً دارای یک محافظ کششی هستند و کانکتورهای آن‌ها به خوبی محافظت شده‌اند. با این حال، باید دقت داشت که هنگام کشیدن این کابل‌ها نیز از ابزارهای مناسب مانند سوکت‌های کششی استفاده شود و از پیچش بیش از حد کابل جلوگیری شود.


7. نکات پایانی

نصب کابل‌های فیبر نوری نیازمند دقت، تجهیزات مناسب و رعایت اصول ایمنی است. از آنجا که این کابل‌ها بسیار حساس هستند، هرگونه اشتباه در نصب می‌تواند منجر به خرابی کابل و کاهش کیفیت سیگنال شود. با رعایت نکات و بهترین روش‌های ذکر شده در این مقاله، می‌توان از مشکلات احتمالی جلوگیری کرده و نصب موفقی را تجربه کرد.


امیدواریم، که شما را با بهترین روش‌ها و اصول نصب کابل فیبر نوری آشنا کرده باشیم  تا در پروژه‌های نصب خود بهترین نتایج را کسب نمایید.